'K ben bezield
‘k ben bezield door groot verlangen goed te zijn
Frans Mijnssen
Frans Mijnssen
François Henri Jacques (Frans) Mijnssen werd op 28 februari 1872 in Amsterdam geboren en overleed op 20 januari 1954 in Baarn. In 1897 werd hij mede-oprichter en mede-directeur van de N.V. Algemeene Verzekeringsmaatschappij ‘Providentia’ waarvan hij het directeurschap in 1937 overdroeg aan zijn zoon F.C. Mijnssen. Vanaf het begin probeerde hij zijn zakelijk activiteiten te combineren met zijn schrijverschap. Hij was een succesvol zakenman, die er, naast zijn leven als assuradeur, als het ware een tweede leven als schrijver op na hield.
Hoewel hij o.a. meer dan 20 toneelstukken schreef, was hij een zeer bescheiden mens, die niet graag op de voorgrond trad waardoor hij nu min of meer vergeten is. In 1997 wijdde Wim Hilberdink een dissertatie aan Mijnssen met als veelzeggende titel ‘Met het intellect van het gevoel; het vergeten schrijverschap van Frans Mijnssen’. F.C. (ook Frans) Mijnssen, de zoon van de auteur, was eigenaar van een Huis op de Stakenberg (Elspeet) en zijn echtgenote, mevrouw B. Mijnssen – s’Jacob, had Kasteel Staverden in haar bezit. Vandaar de band van de familie met Elspeet en omgeving. Op een bekende foto van de auteur zit hij dan ook op het terras van De Zwarte Boer.
‘k ben bezield door groot verlangen goed te zijn’ is een citaat uit het gedicht Verzen II. Het ‘goed zijn’ kan hier op twee manieren worden opgevat en maakt deze regel in het licht van het intussen ‘vergeten schrijverschap’ interessant. Bovendien publiceerde Mijnssen bijna aan het eind van zijn schrijversloopbaan, in 1947, de novelle ‘Het lied van verlangen’ onder het veelzeggende pseudoniem: Andries Bleeker.
Op de locatie (Molen ‘De Hoop, Elspeet) waar het gedicht op 20 april 2013 geplaatst is, past de versregel uitstekend. De eigenaar van de molen, Andries Beelen, heeft voor de restauratie van de molen bijna het onmogelijke moeten doen om het geheel tot een goed einde te brengen. De aangebrachte versregel is dan ook niet alleen een hommage aan een vergeten schrijver maar ook aan de eigenaar van de molen.
Hoewel hij o.a. meer dan 20 toneelstukken schreef, was hij een zeer bescheiden mens, die niet graag op de voorgrond trad waardoor hij nu min of meer vergeten is. In 1997 wijdde Wim Hilberdink een dissertatie aan Mijnssen met als veelzeggende titel ‘Met het intellect van het gevoel; het vergeten schrijverschap van Frans Mijnssen’. F.C. (ook Frans) Mijnssen, de zoon van de auteur, was eigenaar van een Huis op de Stakenberg (Elspeet) en zijn echtgenote, mevrouw B. Mijnssen – s’Jacob, had Kasteel Staverden in haar bezit. Vandaar de band van de familie met Elspeet en omgeving. Op een bekende foto van de auteur zit hij dan ook op het terras van De Zwarte Boer.
‘k ben bezield door groot verlangen goed te zijn’ is een citaat uit het gedicht Verzen II. Het ‘goed zijn’ kan hier op twee manieren worden opgevat en maakt deze regel in het licht van het intussen ‘vergeten schrijverschap’ interessant. Bovendien publiceerde Mijnssen bijna aan het eind van zijn schrijversloopbaan, in 1947, de novelle ‘Het lied van verlangen’ onder het veelzeggende pseudoniem: Andries Bleeker.
Op de locatie (Molen ‘De Hoop, Elspeet) waar het gedicht op 20 april 2013 geplaatst is, past de versregel uitstekend. De eigenaar van de molen, Andries Beelen, heeft voor de restauratie van de molen bijna het onmogelijke moeten doen om het geheel tot een goed einde te brengen. De aangebrachte versregel is dan ook niet alleen een hommage aan een vergeten schrijver maar ook aan de eigenaar van de molen.