De Schalmei
Zeven zonen had moeder:
Allen heettten Peter,
Behalve Wanjka die Iwan heette.
Allen konden werken:
Eén was geitenhoeder,
Eén vlocht sandalen,
Eén zelfs bouwde kerken;
Maar Iwan die Wanjka heette
Wilde niet werken.
Op een steen in de zon gezeten
Bespeelde hij zijn schalmei.
‘O, mijn lieve,
Mijn lustige,
Laat mij spelen.
In de schaduw van mijn
Korte rustige vallei
Laat andren werken,
Sandalen maken of kerken.
Wanjka heeft genoeg aan zijn schalmei’.
J.Slauerhoff
Uit: J. Slauerhoff. Alle gedichten. Amsterdam, Nijgh & Van Ditmar. 2005. (p. 229)
Allen heettten Peter,
Behalve Wanjka die Iwan heette.
Allen konden werken:
Eén was geitenhoeder,
Eén vlocht sandalen,
Eén zelfs bouwde kerken;
Maar Iwan die Wanjka heette
Wilde niet werken.
Op een steen in de zon gezeten
Bespeelde hij zijn schalmei.
‘O, mijn lieve,
Mijn lustige,
Laat mij spelen.
In de schaduw van mijn
Korte rustige vallei
Laat andren werken,
Sandalen maken of kerken.
Wanjka heeft genoeg aan zijn schalmei’.
J.Slauerhoff
Uit: J. Slauerhoff. Alle gedichten. Amsterdam, Nijgh & Van Ditmar. 2005. (p. 229)
Jan Jacob Slauerhoff werd op 15 september 1898 in Leeuwarden geboren en overleed op 5 oktober 1936 in Hilversum. Bijna altijd hanteerde hij als schrijversnaam echter J. Slauerhoff. Als kind had hij veel last van astma en daarom was hij ieder jaar wel een paar maanden op zijn geliefde Vlieland. In 1916 ging hij in Amsterdam geneeskunde studeren. In het medische wereldje van zijn tijd was hij eigenlijk min of meer een buitenstaander en daarom besloot hij, ondanks zijn matige gezondheid, scheepsarts te worden. In die functie maakte hij van 1923 -1929 reizen naar China, Hongkong, Macau, Japan maar ook naar Latijns-Amerika. Vervolgens is hij weer enige tijd in Nederland en trouwt met danseres en balletschoolhoudster Darja Collin. Zijn slechte gezondheid blijft hem parten spelen. Bovendien wordt hij heel depressief nadat het eerste kind van Darja en hem dood ter wereld komt. Hij gaat weer varen (Holland-West-Afrikalijn), scheidt in 1935 van Darja en wordt ernstig ziek tijdens een reis naar Zuid-Afrika. In Hilversum sterft hij in 'Villa Carla', kort na zijn 38e verjaardag.
In 1923 publiceerde Slauerhoff zijn eerste gedichtenbundel 'Archipel'. Zijn bekendheid als schrijver nam voortdurend toe, vooral door romans als 'Het verboden rijk'en 'Het leven op aarde'. In 1936 publiceerde hij zijn laatste gedichtenbundel 'Een eerlijk zeemansgraf'.
'De schalmei' is een gedicht uit het deel 'Voor kinderen' uit de bundel Serenade die Slauerhoff in 1930 publiceerde. In veel van zijn gedichten vertolkt hij het (romantische) gevoel van iemand die zich ergens niet thuis voelt, die er eigenlijk niet bij hoort. Het gevoel van iemand die zich het gelukkigst voelt als hij op reis is; in het geval van Slauerhoff op zee. In zijn familie is 'Wanjka die Iwan heette' ook een buitenbeentje. Al zijn broers houden zich bezig met heel gewichtige werkzaamheden maar hij is het meest gelukkig als hij op zijn schalmei (herdersfluit) zit te spelen. In het gedicht wordt min of meer gesuggereerd dat het goed is de serieuze bezigheden waarmee iedereen zich altijd bezighoudt ook eens wat te relativeren. Het gedicht past daarom uitstekend op het door Omnia Wonen gebouwde Elspeetse Kulturhus (Nachtegaalweg 2F, 8075 AX Elspeet) waar het op 31 januari 2013 werd onthuld door wethouder Jaap Coster. De kosten kwamen voor rekening van Omnia Wonen.
In 1923 publiceerde Slauerhoff zijn eerste gedichtenbundel 'Archipel'. Zijn bekendheid als schrijver nam voortdurend toe, vooral door romans als 'Het verboden rijk'en 'Het leven op aarde'. In 1936 publiceerde hij zijn laatste gedichtenbundel 'Een eerlijk zeemansgraf'.
'De schalmei' is een gedicht uit het deel 'Voor kinderen' uit de bundel Serenade die Slauerhoff in 1930 publiceerde. In veel van zijn gedichten vertolkt hij het (romantische) gevoel van iemand die zich ergens niet thuis voelt, die er eigenlijk niet bij hoort. Het gevoel van iemand die zich het gelukkigst voelt als hij op reis is; in het geval van Slauerhoff op zee. In zijn familie is 'Wanjka die Iwan heette' ook een buitenbeentje. Al zijn broers houden zich bezig met heel gewichtige werkzaamheden maar hij is het meest gelukkig als hij op zijn schalmei (herdersfluit) zit te spelen. In het gedicht wordt min of meer gesuggereerd dat het goed is de serieuze bezigheden waarmee iedereen zich altijd bezighoudt ook eens wat te relativeren. Het gedicht past daarom uitstekend op het door Omnia Wonen gebouwde Elspeetse Kulturhus (Nachtegaalweg 2F, 8075 AX Elspeet) waar het op 31 januari 2013 werd onthuld door wethouder Jaap Coster. De kosten kwamen voor rekening van Omnia Wonen.