en toch, ofschoon
de wind nu is gaan
liggen, en het bos wuift
en knikkebolt,
nu dat de slaap als
een harp klinkt en
de kinderen zingen
leg ik mijn elleboog op de
donkere middag en huil
muziek vallend door het bos
als herfstbladeren een lied
gezongen door de sopraan der eiken
vang de lange buit
maar om weg te gaan
voordat het uur een vlinder is
die opvliegt en verdwijnt.
Hans Lodeizen
Uit: Hans Lodeizen, Het innerlijk behang en andere gedichten. Amsterdam, Van Oorschot, 1952. (p. 31 en 32).
Lees het volledige gedicht
de wind nu is gaan
liggen, en het bos wuift
en knikkebolt,
nu dat de slaap als
een harp klinkt en
de kinderen zingen
leg ik mijn elleboog op de
donkere middag en huil
muziek vallend door het bos
als herfstbladeren een lied
gezongen door de sopraan der eiken
vang de lange buit
maar om weg te gaan
voordat het uur een vlinder is
die opvliegt en verdwijnt.
Hans Lodeizen
Uit: Hans Lodeizen, Het innerlijk behang en andere gedichten. Amsterdam, Van Oorschot, 1952. (p. 31 en 32).
Lees het volledige gedicht
Hans Lodeizen leefde van 1924 - 1950. Tijdens zijn korte leven verscheen slechts één bundel gedichten: Het innerlijk behang. Toch was zijn invloed op de naoorlogse generatie dichters groot. Het werk van Lodeizen wordt vaak getypeerd als een romantisch verlangen naar een andere wereld dan de wereld waarin men leeft. Voor de dichter is die andere wereld de echte wereld; daarheen probeert hij dan ook voortdurend te ontsnappen. Deze innerlijke wereld van de verbeelding is echter op de meeste momenten onbereikbaar waardoor de gevoelens van eenzaamheid en verdriet onontkoombaar blijven.
Op dorpshuis 'Horsterhoek', Elspeterbosweg 26 in Vierhouten zijn op 9 oktober 2009 een aantal versregels uit 'Het innerlijk behang' aangebracht. Ze zijn kenmerkend voor het taalgebruik van Lodeizen: meerduidig en associatief. Ook het romantisch-sprookjesachtige en het ontsnappen aan de werkelijkheid door een 'vlucht' in de natuur vindt men in het gekozen fragment terug. Droom en werkelijkheid gaan moeiteloos in elkaar over. De vrije, rijmloze versvorm kan als vernieuwend beschouwd worden; tegelijkertijd staat Lodeizen in de traditie van het symbolisme zoals men dat tegenkomt in het werk van bijvoorbeeld Leopold en Boutens. Er is geen directe relatie tussen de locatie en het aangebrachte gedicht.
Op dorpshuis 'Horsterhoek', Elspeterbosweg 26 in Vierhouten zijn op 9 oktober 2009 een aantal versregels uit 'Het innerlijk behang' aangebracht. Ze zijn kenmerkend voor het taalgebruik van Lodeizen: meerduidig en associatief. Ook het romantisch-sprookjesachtige en het ontsnappen aan de werkelijkheid door een 'vlucht' in de natuur vindt men in het gekozen fragment terug. Droom en werkelijkheid gaan moeiteloos in elkaar over. De vrije, rijmloze versvorm kan als vernieuwend beschouwd worden; tegelijkertijd staat Lodeizen in de traditie van het symbolisme zoals men dat tegenkomt in het werk van bijvoorbeeld Leopold en Boutens. Er is geen directe relatie tussen de locatie en het aangebrachte gedicht.
Klik op de kaart om naar Google Maps te gaan.